A noite escura na alma acendida
encerra recordos que a tornan viva.
A noite pálida en recordos amarrada
treme serena á vez que escampa.
A noite serena a alma amarga
treme o acougo do mar en calma.
A noite escura é cinza de mar
que rompe ao máis bravo furacán.
Forte tormenta desátase e débil vento levántase.
As estrelas vixían tras as nubes as almas inquietas
sen calma.
Forte lume préndese e forte neve precipítase.
Os salgueiros son testemuñas no bosque do tremor
da alma.
Autor
Antonio Jesús Tinedo
Subido por
Rafael Sánchez Pérez
